Het positieve CBAC (Cesarean Birth After Cesarean) verhaal van Marlies
Deze allereerste aflevering van Studio VBAC (Vaginal Birth After Cesarean) gelijk beginnen met een CBAC (Cesarean Birth After Cesarean) ervaringsverhaal? Is dat nou zo slim? Beluister de podcast en begrijp waarom dit absoluut geen slecht idee is. Marlies blikt terug op haar eerste bevalling die eindigde in een ongeplande keizersnede die ze echt niet zag aankomen en wat zij deed om haar tweede bevalling anders te laten verlopen. Helaas eindigt deze bevalling ook in een ongeplande keizersnede maar door een goede voorbereiding, een mooie samenwerking met het ziekenhuis en met de support van haar caseload verloskundige heeft Marlies deze keizersnede heel anders ervaren. Marlies praat in deze aflevering met veel positiviteit en passie over de verwerking van de keizersnede met haar eerste dochter Noémi en de positieve ervaring met haar tweede ongeplande keizersnede, de geboorte van haar tweede dochter Jaimy.
Je vindt de podcast op Spotify en Souncloud.
Er is niks medisch aan mij. Laten we niet alleen maar kijken naar dat ik een keizersnede heb gehad in het verleden maar laten we ook vooral naar mij kijken en hoe het voor de rest met mij gaat want ik ben meer dan alleen de wond van de vorige keer.
Blijf lezen voor de show notes van deze aflevering en de foto’s van de tweede bevalling en keizersnede van Marlies.
Shownotes
Wanneer Marlies tijdens haar eerste zwangerschap over de uitgerekende datum loopt merkt ze al dat het niet goed voelt om zomaar mee te gaan in het gesprek over inleiden. Zelf voelt ze zich super goed en de baby heeft het ook goed in de buik. Ze neemt dan ook contact met zorgverleners die met haar kunnen meedenken over wat opties zijn rondom het ‘overtijd’ gaan en alternatieven voor een inleiding. Pogingen om de bevalling op een andere manier op te wekken halen niks uit en Marlies stemt in met een medische inleiding.
Ze voelde al snel dat de weeënopwekkers te snel worden opgeschroefd en dat haar lichaam het niet bij kan benen. Helaas houdt de inleiding in dat veel opties die ze voor haar bevalling wenste, zoals een badbevalling, volgens de zorgverleners niet mogelijk waren. Ze voelt aan dat een ruggenprik haar de rust kan geven die ze nodig heeft en ze krijgt 10 centimeter ontsluiting en persweeën en heeft vol vertrouwen in dat het gaat lukken. Haar dochter daalt niet goed in en de hartslag van haar dochter toont dat ze het niet fijn heeft. De vacuümpomp wordt tot 3 keer toe gebruikt maar haalde niks uit. Na de laatste poging van de gynaecoloog sprak hij de woorden “meisje, wij gaan opereren”. Deze zin komt voor Marlies uit het niets. Niemand had benoemd dat dit eraan zat te komen en het viel erg rauw op haar dak.
Marlies ervaart de keizersnede als enorm intens en overweldigend. Ze was absoluut niet voorbereid op de mogelijkheid van een keizersnede. De keizersnede verloopt goed en Noémi heeft een goede start maar helaas duurde het lang voordat ze huid op huid contact hadden.
Marlies nam het herstel van de keizersnede serieus en ze zoekt ook hulp om de keizersnede te verwerken. Ze staat er bij stil dat ook al had ze een gezond kindje, dat de ervaring en de weg naar hun samenzijn heel pittig was. Ze merkt onder andere dat ze momenten zoals het eerste huid op huid contact erg belangrijk voor haar waren geweest.
De wens voor een tweede kwam na een tijdje en daarmee ook de wens voor een VBAC.
Ze wil graag een verloskundige die ook bij haar bevalling kan zijn en ze komt uiteindelijk terecht bij caseload verloskundige Margot van Dijk. Ze hoort ook van dokter Deurloo in het Diakonessenziekenhuis in Utrecht en dat hij open staat voor vrouwen met een zorgvraag buiten de richtlijnen. Omdat Marlies met haar gezin in Culemborg woont voelt het ‘t beste om in een ziekenhuis te bevallen omdat het vanuit huis voor haar gevoel te ver rijden was mocht er iets mis gaan.
Tijdens een consult met dokter Vogelvang krijgt ze enorm veel erkenning voor de ervaring van haar keizersnede wat erg helend werkt. Ze bespreken wat voor Marlies belangrijk is in haar volgende bevalling en de gynaecoloog geeft haar hier de ruimte voor.
Dat de gynaecoloog de tijd nam voor het bespreken van de keizersnede en de medische kant van van haar komende bevalling en dat daarnaast haar verloskundige erbij zat en haar ook emotioneel begeleide voelde ontzettend goed.
Omdat Noémi met 42.2 is geboren was Marlies bang dat dat ook deze baby lang op zich zou kunnen laten wachten. Bij een consult met haar verloskundige wordt opgemerkt dat het kindje in stuit ligt. Na een emotionele uitbarsting zakt het allemaal wat en begint Marlies met nadenken over wat haar wensen in deze situatie zouden zijn. Bij de versie poging bleek ineens dat haar kindje gedraaid te zijn. Een enorm fijne verrassing en een goede les om er weer achter te komen dat je toch niet overal invloed op hebt en dat ze niet koste wat kost die vaginale bevalling zou willen.
Met 40.2 begint het wat te rommelen maar omdat de bevalling van Noémi niet natuurlijk begon twijfelde Marlies of dit het echt was. Ze bellen Margot die langs komt en ze blijkt 2 centimeter ontsluiting te hebben. Na een nachtje rommelen kwam Margot weer langs en bleek ze op 4 centimeter te zitten. Ze besluit dat het fijn is om naar het ziekenhuis en bewapend met haar bevalbad en andere attributen rijden ze naar het Diakonessenhuis in Utrecht. De draadloze CTG, en vooral het feit dat de monitoring soms niet goed verliep, haalde haar uit haar flow dus koos ze ervoor om om de zoveel tijd 20 minuten CTG te doen en daarna de band weer even af te doen.
Na een uur persen zat de baby nog te hoog voor bijvoorbeeld een vacuümpomp en zonder twijfel gaf ze toen aan dat ze in dat geval graag een keizersnede wilde. Margot en de partner van Marlies mochten beide mee naar de OK en toen ze haar buik open maakte zag de gynaecoloog dat de baarmoeder gelijk al open sprong toen ze deze aanraakte. De gynaecoloog legde later uit dat de baarmoeder, die een spier is, als een geheel moet werken om het kindje naar beneden te laten komen. De baarmoeder was zo dun dat dit nooit gelukt was.
De keizersnede verliep heel goed en doordat Marlies haar wensen duidelijk had gecommuniceerd en het geen enorme spoed was konden de zorgverleners hier goed rekening mee houden. Dochter Jaimy kwam gezond en wel ter wereld met een gentle sectio ter wereld.
In het nagesprek met dr. Vernooij die de keizersnede uitvoerde blikt Marlies met haar terug op hoe alles was verlopen en benoemt ze ook specifiek hoe speciaal het voor hen was geweest dat zij hun kindje zo liefdevol heeft verwelkomd.
