In deze aflevering van studio VBAC hoor je Marissa vertellen over haar VBAC journey na de ongeplande keizersnede van haar dochter.

Veel vrouwen willen vaginaal bevallen na een keizersnede, dit was ook de wens van Marissa die in aflevering 13 van de studio VBAC podcast haar ervaringsverhaal deelt.
Zoals veel andere zwangeren was Marissa tijdens haar eerste zwangerschap niet voorbereid op het mogelijke scenario van een keizersnede. Wanneer de hartslag van de baby tijdens de bevalling blijft dippen wordt er overgegaan tot een keizersnede. Een wending die Marissa en haar partner overvalt. Als ze wordt gerustgesteld dat haar dochter gelijk na de geboorte bij haar kan komen liggen verdwijnt de spanning als sneeuw voor de zon en kan ze zich verheugen op de kennismaking met haar baby. De keizersnede verloopt voorspoedig en Marissa en haar partner Anthony ontmoeten hun dochter Noëlla.
Al voor de keizersnede wist Marissa dat ze een volgend kindje vaginaal wilde bewaren. Haar eigen moeder was ook eerst met een keizersnede bevallen en later twee keer vaginaal. De wens voor een VBAC voelde dan ook vanzelfsprekend.
Je gevoel volgen bij je VBAC
Haar volgende zwangerschap was niet zonder complicaties. Marissa had bloedverlies en er waren zorgen om de groei van haar baby. Later in de zwangerschap voelde ze dat het goed voor haar zou zijn om wat meer afstand te nemen van anderen. Het hielp haar focussen op zichzelf en genieten van de laatste periode. Ze bereidde zich voor op de bevalling door contact te maken met haar kindje en door veel geboorteverhalen te luisteren en geboortefotografie te bekijken. De foto’s inspireerde haar om contact op te nemen met geboortefotograaf met Jessica Innemee van VI-Photography en ze besloot om de bevalling door haar vast te laten leggen.
Terwijl de eerste tekenen van een bevalling al de hele dag aanwezig zijn blijft Marissa in ontkenning dat er toch echt iets gaat gebeuren. Het twisten van het haar van haar dochter moest en zou gebeuren en toen ze eindelijk haar man belde dat ze weeën had zat er al anderhalve minuut tussen. Haar man racet naar huis terwijl ze nog wat in huis rommelt en na even onder de douche op een yogabal te hebben gezeten voelt ze de weeën toenemen en besluit ze richting het ziekenhuis te gaan.
“Ik was zo onwijs trots op mijn lijf, op mijzelf dat ik mijn lijf kon horen, dat ik daar goed naar kon luisteren en dat het werkte”
In het ziekenhuis pakt Marissa haar ruimte en volgt ze haar gevoel in de houdingen en bewegingen die haar lijf nodig heeft. Ze kruipt over de vloer, hangt over een tafel en zit op de wc. Dat een goede bekende de verloskundige van dienst is, is een fijne verassing en het vertrouwen dat ze toont heeft een positief effect. Als ze, kort nadat er 7 cm ontsluiting was gemeten, persdrangt krijgt is haar verloskundige dan ook minder verrast dan zij en stimuleert ze Marissa om toe te geven aan het gevoel. Ook bij het persen en de houding waarin ze perste bleef ze haar gevoel volgen. Na een seconde waarin ze ineens twijfelde of ze het wel kon herpakte ze zich en tegelijkertijd zet Anthony Superwoman van Alicia Keys op. Terwijl ze in een andere houding ging liggen wordt haar kindje geboren en kon ze haar zoon Jazz Lucas zelf aanpakken.
Marissa vertelt in de podcast ook over haar postpartum periode en de eerste ontmoeting tussen haar twee kinderen.
In haar blog op mamaplaats deelt Marissa meer over haar zwangerschappen en bevallingen.




